Dua nedir?
Dua, varlığımızın gerçeği ile alakalı ve tüm inançlarda her zaman var olmuş olan bir kavramdır. Her insan bedenden ve ruhtan oluşur. Bedenimiz sağlıklı büyüyüp gelişmek için besine nasıl ihtiyaç duyuyorsa ruhumuzun gelişmesi ve beslenmesi de duaya bağlıdır çünkü dua, ruhun gıdasıdır. Ruh, doğası gereği Yaratıcısı ile sohbet etmek, O’na yönelmek ve yaklaşmak ister. Dua sayesinde Allah ile sohbet ederiz, içimizdeki Allah sevgisi ateşi canlı kalır ve Tanrı’ya doğru ilerleriz.
Dua aynı zamanda insanın cennete yükselmesini sağlayan, yer ve gök arasında asılı bir merdiven gibidir. İnsanı Tanrı’ya yönlendirecek bir ışık ve O’nun güzelliğini görmemizi engelleyen perdeleri yakmaya yardımcı olan bir ateştir. Düzenli olarak dua ettikçe Tanrı aşkı ile ruhumuz gelişip kuvvetlenir ve ebedi mutluluk yolunda sağlam bir şekilde ilerleriz.
Neden dua ederiz?
Yaratıcımızın bizim dualarımıza ihtiyacı yoktur. Bizi dua etmeye sevk eden asıl şey, herhangi bir korku veya ödül beklentisinden ziyade Allah’a ve O’nun yarattığı insanlığa olan sevgimizdir. Gösteriş ve körü körüne inançtan uzak bir Allah sevgisi ile edilen dua çok daha etkili olacaktır.
İnsan ilk önce duanın etkisini fark edemeyebilir fakat dua ve samimi çabayı sürdürdükçe, kendisine lütfedilen iyilikten ilham bulur. Böylelikle duanın etkisini ruhu ve çevresi üzerinde fark etmeye başlar. O nedenle dua okumak aslında, belirli bir zamanı, şekli veya ritüeli olan bir olayın ötesine geçen ve yaşamımızın her anında sürdürmeye gayret ettiğimiz bir var olma halidir.
Duanın, bireysel hayatımızın ötesinde toplum yaşamıyla nasıl bir ilişkisi vardır?
Bahai yazılarına göre yaşamımızın amacı Tanrı’yı tanımak ve O’na tapmaktır. İçinde yaşadığımız toplumdan ve toplumsal hareketten izole bir şekilde ibadet etmek ruhumuzun gelişimine katkı sağlamayacaktır. İbadet, insanlığa hizmet ile el ele gittiğinde gerçek amacına ulaşacaktır.
Dolayısıyla sadece dua okumak yeterli değildir, duanın üzerinde derin düşünmek ve Allah’ın bizlerden ne istediğini anlamaya çalışıp onları hayata geçirmeye çalışmak duanın gerçek gücünü ortaya çıkarmaya yardımcı olacaktır. İnsan dua ettikçe, kendini düşünmeden topluma benliksiz bir şekilde hizmet etme ilhamı bulur ve bu arzusu gittikçe daha fazla beslenip güçlenir.